استخراج سلول های بنیادی زایای مؤنث با استفاده از قابلیت چسبندگی به سطوح
این باور قدیمی که تعداد فولیکول ها در تخمدان پستانداران ثابت است با مشاهده ایجاد تخمک های جدید در تخمدان موش به چالش کشیده شد. در ادامه، استخراج و کشت سلول های بنیادی زایای مؤنث(female germline stem cells) از تخمدان موش و انسان این ادعا را تأیید کرد. با این حال مشکلات در تکرار استخراج این سلول ها باعث تردیدهایی در پذیرش وجود آنان شده است. با توجه به این که برای استخراج سلول های بنیادی اسپرمانوگونیال از تفاوت در توان چسبندگی به سطح آنان نسبت به سلول های سوماتیک (سلول های غیر جنسی) استفاده می شود، احتمال استفاده از این قابلیت برای استخراج سلول های بنیادی زایای مؤنث نیز وجود دارد. با هدف بررسی این احتمال، دکتر فرشته اسفندیاری، مریم صابر، پویا توکل و همکارانشان در پژوهشگاه رویان طی پژوهشی به استخراج و کشت سلول های بنیادی زایای مؤنث از تخمدان انسان و موش پرداختند.
نتایج این پژوهش که در نشریه بین المللی International Journal of Cell Biology به چاپ رسیده است نشان داد، با استفاده از روش مذکور امکان استخراج، کشت و تقسیم سلول های بنیادی زایای مؤنث در شرایط آزمایشگاهی وجود دارد و سلول های استخراج شده نشانگرهای اختصاصی سلول های جنسی مانند Fragilis و Stellaرا در سطح پروتئین بیان می کنند. همچنین نشان داده شد سلول های استخراج شده از موش بیش از چهار ماه و سلول های استخراج شده از انسان بیش از یک ماه با حفظ خصوصیات در شرایط آزمایشگاهی قابل کشت هستند. علاوه بر این، نتایج این پژوهش نشان داد سلول های بنیادی زایایی مؤنث در شرایط کشت به شکل خود به خودی به سلول های مشابه اووسیت (تخمک) تمایز می یابند که نشانگرهای سلول های اووسیت را بیان می کنند.
نتایج این پژوهش نشان داد استفاده از روش جداسازی بر اساس قابلیت چسبندگی امکان استخراج و کشت سلول های بنیادی زایایی مؤنث در شرایط آزماشگاهی را فراهم می کند. این سلول ها می توانند ماده اولیه مناسبی برای مطالعه تکوین و تمایز سلول های زایای مؤنث باشند.
نتایج این پژوهش که در نشریه بین المللی International Journal of Cell Biology به چاپ رسیده است نشان داد، با استفاده از روش مذکور امکان استخراج، کشت و تقسیم سلول های بنیادی زایای مؤنث در شرایط آزمایشگاهی وجود دارد و سلول های استخراج شده نشانگرهای اختصاصی سلول های جنسی مانند Fragilis و Stellaرا در سطح پروتئین بیان می کنند. همچنین نشان داده شد سلول های استخراج شده از موش بیش از چهار ماه و سلول های استخراج شده از انسان بیش از یک ماه با حفظ خصوصیات در شرایط آزمایشگاهی قابل کشت هستند. علاوه بر این، نتایج این پژوهش نشان داد سلول های بنیادی زایایی مؤنث در شرایط کشت به شکل خود به خودی به سلول های مشابه اووسیت (تخمک) تمایز می یابند که نشانگرهای سلول های اووسیت را بیان می کنند.
نتایج این پژوهش نشان داد استفاده از روش جداسازی بر اساس قابلیت چسبندگی امکان استخراج و کشت سلول های بنیادی زایایی مؤنث در شرایط آزماشگاهی را فراهم می کند. این سلول ها می توانند ماده اولیه مناسبی برای مطالعه تکوین و تمایز سلول های زایای مؤنث باشند.
تاریخ انتشار: ۱۴۰۱/۰۸/۲۱