منوسیت های استخراج شده از خون بند ناف: منبعی قابل اعتماد از ماکروفاژها برای استفاده در تحقیقات زیست پزشکی
ماکروفاژها، سلول‌های ایمنی چند عملکردی هستند که به طور گسترده در تحقیقات ایمنی مورد استفاده قرار می‌گیرند. در حالی که ماکروفاژهای برداشت شده از خود بیمار (اتولوگ) به طور گسترده در مصارف زیست پزشکی مورد استفاده قرار گرفته اند، ماکروفاژهای برداشت شده از فرد دیگر (آلوژنیک) نیز پتانسیل درمانی مشابه یا حتی برتری را نشان داده اند. خون بند ناف منبع مناسبی از مونوسیت‌ها و ماکروفاژهای آلوژنیک در حجم زیاد است که روش جمع آوری و پردازش غیر تهاجمی و ساده‌ای دارد. روش‌های فعلی جداسازی مونوسیت، کم بازده و پر هزینه است و اغلب منجر به تولید محصولات سلولی ناهمگن، همراه با سلول‌های فعال شده می‌شود. با هدف معرفی یک روش جداسازی ساده با بازده بالا که امکان تولید مونوسیت‌های خالص با پتانسیل تمایز به ماکروفاژهای عملکردی را فراهم می‌کند، دکتر مسعود وثوق، دکتر روبرتو گرامیگنولی، دکتر شکوفه ترابی و همکارانشان از پژوهشگاه رویان، مؤسسه پژوهشی کارولینسکا سوئد، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی و دانشگاه علوم پزشکی کاشان، طی پژوهشی پس از جمع آوری نمونه‌های خون بند ناف، از سه مرحله جداسازی مبتنی بر تفاوت گرادیان استفاده کردند. سپس پتانسیل تمایزی منوسیت‌های استخراج شده به ماکروفاژهای پیش و پس از التهاب مورد ارزیابی قرار گرفت. در نهایت ماکروفاژها از منظر عملکرد بررسی شدند. نتایج این پژوهش که در نشریه بین المللی یاخته (Cell Journal) منتشر شده است نشان داد، با استفاده از روش ذکر شده، می‌توان از هر ۱۰۰-۱۵۰ میلی لیتر خون بند ناف، بازده بالایی از مونوسیت‌ها (۲۵ تا ۵۰ میلیون) با خلوص بالا (> ۹۵ درصد) به دست آورد. منوسیت‌ها بر اساس فنوتیپ و نشانگرهای سطحی شناسایی و تعریف شدند. علاوه بر این، منوسیت‌های استخراج شده با این روش، قادر به تمایز به ماکروفاژهای پیش و پس از التهاب با فنوتیپ‌های تعریف شده، نشانگرهای اختصاصی (ژن و/یا پروتئین)، الگوهای ترشح سایتوکین، برهمکنش با سلول‌های T (نوعی از لنفوسیت ها) و انجام فاگوسیتوز (بیگانه خواری) بودند.
این پژوهش موفق به معرفی یک روش ساده و پربازده برای استخراج منوسیت‌ها از خون بند ناف شد که امکان تولید ماکروفاژهای دارای عملکرد را فراهم کرده، می‌تواند منبعی قابل اعتماد از ماکروفاژهای آلوژنیک برای تحقیقات زیست‌پزشکی فراهم کند.
تاریخ انتشار: ۱۴۰۲/۰۷/۰۵
