نقشه راه مسیرهای پیام رسانی برای تعدیل تقسیم و خودنوزایی سلول های زایای اولیه مرغ
در فناوری علوم زیستی، سلول های زایای اولیه مرغ کاربردی ترین سلول های بنیادی این جاندار محسوب می شوند. به همین دلیل استخراج و کشت طولانی مدت این سلول ها اهمیت زیادی در تولید پروتئین های درمانی مانند آنتی بادی های مونوکلونال، واکسن ها، حفاظت از گونه های در خطر انقراض و تولید پرندگان کایمریک دارد. با این وجود یکی از مهمترین چالش ها در کار با این سلول ها، از دست رفتن توان تقسیم و خود نوزایی آنان در محیط آزمایشگاهی است. تحقیقات اخیر در خصوص سلول های زایای اولیه مرغ نشان داده است، مسیرهای پیام رسان مرتبط با پرتوانی در این سلول ها، تأثیر زیادی در تقسیم و خود نوزایی آنان در محیط آزمایشگاهی دارد. به همین سبب، دکتر سید ضیاء الدین میرحسینی، دکتر سید نفیسه حسنی، دکتر شاهرخ قوتی و زارع از دانشگاه گیلان و پژوهشگاه رویان جهاددانشگاهی با هدف دستیابی به اطلاعات کافی جهت تولید یک رده سلولی تکرار پذیر، طی یک مقاله مروری تلاش کردند مهمترین مسیرهای پیام رسانی مرتبط با پرتوانی در سلول های مذکور را خلاصه و ارزیابی کنند. در این مقاله مروری که در نشریه بین المللی Iranian Journal of Applied Animal Science منتشر شده است، شرح داده شد، یک روش برای القای پرتوانی در سلول های زایای اولیه مرغ، دستکاری مسیرهای پیام رسانی مانند TGF-β و Wnt/β-catenin به وسیله عوامل رشد و کوچک مولکول هاست. همچنین در این مقاله مروری به این موضوع پرداخته شد که همراه با فعال کردن مسیرهای پیام رسان درگیر در خودنوزایی، بهبود شرایط کشت می تواند در دستیابی به یک رده سلولی از سلول های زایای اولیه مرغ مؤثر باشد.این مقاله مروری چنین نتیجه گیری می کند که فراهم کردن یک محیط کشت تعریف شده در کنار فعال کردن مسیرهای پیام رسان خاصی می تواند منجر به القای تکثیر در سلول های زایای اولیه مرغ شود.
تاریخ انتشار: ۱۴۰۲/۰۳/۲۸
