بررسی نقش miR‐203 در سرطان پوست
میکروRNAها ساختارهای نوکلئوتیدی غیرکدکنندهای هستند که در تنظیم بیان ژن ایفای نقش میکنند. یکی از چالشها در مطالعه microRNA ها بررسی نقش چندگانه آنها در سلولها و شرایط متفاوت است. به همین علت پیش بینی رفتار آنها در تنظیم بیان ژن دشوار است. miR‐203 یکی از همین ساختارهای نوکلوئوتیدی است که طبق شواهد، نقش مهارکنندگی در پیشرفت سرطان دارد، با این وجود در برخی پژوهشها نشان داده شده است در سرطانهایی مانند سرطان پستان تشدید کننده تومورزایی نیز هست. به منظور بررسی اثر miR‐203 در بیماران مبتلا به ملانوما (جدیترین نوع سرطان پوست)، دکتر مرضیه ابراهیمی، پریسا صحرانورد، جواد فیروزی و همکارانشان در پژوهشگاه رویان و دانشگاه علوم پزشکی تهران پژوهشی را طراحی کردند که طی آن پس از مشاهده افزایش سطح miR‐203 در سرم بیماران مبتلا به ملانوما و همچنین تودههای سرطانی ایجاد شده در شرایط آزمایشگاهی، به بررسی اثر این افزایش بیان در میزان تقسیم و تهاجم سلولهای سرطانی پرداخته شد.
نتایج این پژوهش که در مجله بینالمللی Cellular Physiology به چاپ رسیده است، نشان داد، افزایش بیان miR‐203 موجب افزایش معنیدار توان تقسیم، کلونیزایی، مهاجرت و تومورزایی در ردههای سلولی بررسی شده میگردد. بهعلاوه، این افزایش بیان باعث القاء بیان عوامل موثر در تبدیل سلولهای اپیتلیال به مزانشیمال و در نتیجه افزایش متاستاز (مهاجرت سرطان از یک اندام بدن به اندامی دیگر) شده، بیان ژنهای مربوط به بنیادی بودن (stemness) را افزایش میدهد.
رویهمرفته نتایج این پژوهش نشان داد، miR‐203 در بافت ملانوما بیان اندکی دارد اما در سلولهای بنیادی سرطانی ملانوما بیان آن افزایش یافته نقش مهمی در افزایش تقسیم، تومورزایی و مهاجرت این سلول ها دارد. بنابراین میتوان miR‐203 را بهعنوان عاملی برای تشخیص زود هنگام متاستاز پیشنهاد کرد، اما جهت تأیید آن پژوهشهای بیشتر ضروری است.
نتایج این پژوهش که در مجله بینالمللی Cellular Physiology به چاپ رسیده است، نشان داد، افزایش بیان miR‐203 موجب افزایش معنیدار توان تقسیم، کلونیزایی، مهاجرت و تومورزایی در ردههای سلولی بررسی شده میگردد. بهعلاوه، این افزایش بیان باعث القاء بیان عوامل موثر در تبدیل سلولهای اپیتلیال به مزانشیمال و در نتیجه افزایش متاستاز (مهاجرت سرطان از یک اندام بدن به اندامی دیگر) شده، بیان ژنهای مربوط به بنیادی بودن (stemness) را افزایش میدهد.
رویهمرفته نتایج این پژوهش نشان داد، miR‐203 در بافت ملانوما بیان اندکی دارد اما در سلولهای بنیادی سرطانی ملانوما بیان آن افزایش یافته نقش مهمی در افزایش تقسیم، تومورزایی و مهاجرت این سلول ها دارد. بنابراین میتوان miR‐203 را بهعنوان عاملی برای تشخیص زود هنگام متاستاز پیشنهاد کرد، اما جهت تأیید آن پژوهشهای بیشتر ضروری است.
تاریخ انتشار: ۱۳۹۹/۰۲/۱۶